نقش راهبردی ارتش در تأمین امنیت استان‌های مرزی بعداز پیروزی انقلاب اسلامی تا آغاز جنگ

با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و برهم خوردن بسیاری از معادلات در حوزه‌های مختلف امنیت ملی، نیروهای معارض به‌منظور آسیب رساندن به منافع و هدف‌های ملی در برخی از استان‌ها و شهرهای  مرزی اقدام به عملیات سیاسی و نظامی نمودند به‌نحوی‌که امنیت در استان‌های مرزی به‌شدت کاهش پیدا نمود. به‌رغم تلاش‌ زیاد توسط حکومت مرکزی نه‌تنها بهبودی حاصل نشد بلکه روز بروز بر میزان ناامنی‌ها افزوده می‌شد وبرای برقراری و حفظ امنیت ارتش بکار گرفته شد. ارتش بر اساس مأموریت‌ ابلاغی در استان‌های مرزی وارد عمل شد و با نقش‌آفرینی و عملکرد برجسته امنیت را در استان‌های مرزی برقرار نمود. هدف  اصلی مقاله بررسی و تحلیل عملکرد ارتش بر اساس نقش‌های ایفاء شده در برقراری تأمین امنیت استان‌های مرزی کشور ایران با تأکید بر استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و خوزستان در سال‌های 1359- 1357 می‌باشد. جامعه آماری در دو فاز کیفی و کمی مطالعه اسناد و پژوهش‌های مرتبط و همچنین خبرگان درون ‌سازمان با انتخاب هدفمند بوده است. روش گردآوری کتابخانه­ای و ابزارآن مطالعه اسناد و مدارک، مصاحبه و توزیع پرسشنامه بوده است. برای سنجش روایی و اعتبار پرسشنامه از آزمون مقدماتی^[1] استفاده‌شده است. سؤالات مصاحبه به‌صورت باز و بسته و آلفای کرونباخ برابر 0.919 محاسبه‌شده است. تجزیه‌وتحلیل کیفی بر اساس تحلیل محتوا و کمی از روش آمار توصیفی و استنباطی با بهره‌گیری از SPSS انجام و نتیجه‌گیری شده است: ارتش 3 نقش راهبردی و 9 عملکرد بسیار خوب رامتأثر اهمیت خیلی زیاد نقش‌ها در سطح راهبردی، برای برقراری تأمین امنیت در استان‌های چهارگانه مرزی داشته است.
 
[1]. pre test